30 Kasım 2010 Salı

Türklere Çaput Bağlama Geleneği


Kaşgarlı Mahmut, Divan-ı Lügat-it Türk adlı eserinde bunu böyle ifade etmektedir:
Bugünün çağdaş Altaylı Şamanistlerin inandığı “İZİ”leri ise Göktürk yazılarında “YER-SU” diye ifade edilirdi. “YER-SU” ruhu, Türk vatanını koruyan bir tür güç kaynağıdır. Bunun aslı da şahıstır. Ona kurban verilmezse insanlara zarar verebilir. Yalnız bu ruhlar, iyi huylu ve kanaatkar olduğu için, bir çaput parçası, bir tutam at kılı, kurban niyetiyle atılan bir taş bile “İZİ”leri tatmin ederdi. Fakat “İZİ”lerin en çok sevdiği şeyde paçavraydı. Altaylı Türkler buna “YALAMA” derlerdi. Yalama iki kayın ağacı arasına gerilen ve üzerine paralar bağlanan bir şerit’e verilen addı. Türkler bu adetlerini Müslüman olduktan sonra da devam ettirdiler. Evliya bildikleri kimselerin türbelerine, yanındaki ağaçlara çaput bağlamayı kutsal saydılar. Çünkü Şaman dininin yapısı buydu.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder